Vrijdag de 13e
Nicole sluimert wat in haar bed, ze droomt nog half. "Nee... slapen...", murmelt ze als ze ergens vaag in de verte wat geluid hoort. Maar ineens schrikt ze wakker; ze hoort haar telefoon rinkelen en geklop op haar voordeur. "Cole... Cole! Schiet op, we komen te laat!" Ze kijkt op haar telefoon en ziet 7 gemiste oproepen van Alex, haar beste vriend en collega. Dan ziet ze hoe laat het is; kwart over 8. Shit, denkt Nicole, ik heb me verslapen! Ze springt uit bed, rent naar de deur, en laat Alex binnen.
"Goedemorgen engeltje van me, eindelijk wakker..?" zegt Alex op sarcastische toon, "Ik zei gisteravond nog zo dat je het niet te laat moest maken. Je weet dat we om 9 uur een vergadering hebben met de grote bazen". Nicole wurmt zich in een simpel wikkeljurkje, brengt snel wat make-up aan op haar gezicht, doet haar donkere lokken in een nonchalante staart en trekt snel haar pumps aan, terwijl ze samen de deur uit gaan en naar de auto lopen. "Oh, ik drink nooit meer.. Zeker niet als ik de volgende dag nog moet werken", zucht Nicole. Alex start de auto en vliegt de weg op. "Haha, het was in ieder geval wel een avond om nooit te vergeten, vind je niet?"
"Nog één biertje, Cole!", schreeuwt Alex naar haar over de muziek heen. Al ziet ze al iets dubbel, en weet ze dat ze eigenlijk de taxi naar huis moeten nemen, toch loopt Nicole naar de bar om nog één borreltje te halen - dit is ècht de laatste. De barman draait naar haar toe en vraagt wat ze wilt bestellen. "Eén droge witte en één biertje, graag..". "Komt eraan, mop", antwoordt de barman met een knipoog. Hmmm, daar zou ik wel een beschuitje of twee mee willen nuttigen - denkt ze, en zonder om zich heen te kijken, draait ze zich om en botst frontaal tegen iemand aan. "Oh sorry, eh..." stamelt ze als ze op kijkt en in twee heldere blauwe ogen staart.
"Goedemorgen engeltje van me, eindelijk wakker..?" zegt Alex op sarcastische toon, "Ik zei gisteravond nog zo dat je het niet te laat moest maken. Je weet dat we om 9 uur een vergadering hebben met de grote bazen". Nicole wurmt zich in een simpel wikkeljurkje, brengt snel wat make-up aan op haar gezicht, doet haar donkere lokken in een nonchalante staart en trekt snel haar pumps aan, terwijl ze samen de deur uit gaan en naar de auto lopen. "Oh, ik drink nooit meer.. Zeker niet als ik de volgende dag nog moet werken", zucht Nicole. Alex start de auto en vliegt de weg op. "Haha, het was in ieder geval wel een avond om nooit te vergeten, vind je niet?"
"Nog één biertje, Cole!", schreeuwt Alex naar haar over de muziek heen. Al ziet ze al iets dubbel, en weet ze dat ze eigenlijk de taxi naar huis moeten nemen, toch loopt Nicole naar de bar om nog één borreltje te halen - dit is ècht de laatste. De barman draait naar haar toe en vraagt wat ze wilt bestellen. "Eén droge witte en één biertje, graag..". "Komt eraan, mop", antwoordt de barman met een knipoog. Hmmm, daar zou ik wel een beschuitje of twee mee willen nuttigen - denkt ze, en zonder om zich heen te kijken, draait ze zich om en botst frontaal tegen iemand aan. "Oh sorry, eh..." stamelt ze als ze op kijkt en in twee heldere blauwe ogen staart.