Vroeger hadden we Hyves. En met "we" bedoel ik eigenlijk iedereen. Het was een leuke manier om in contact te blijven met familie die ver weg woont, of vrienden die je na lange tijd uit het oog was verloren en weer te spreken, en ga zo maar door. Hyves is uiteraard niet meer, maar daar voor in de plaats zijn er talloze andere manieren om vanachter je pc of telefoon je leven te delen met al je bekenden, maar ook de rest van de wereld.
Facebook, Twitter, Instagram, wie heeft er tegenwoordig geen account bij minimaal een van deze drie media? Zo ben ik ook een fervent social media user; ik "check" dagelijks wel even of ik iets grappigs kan posten, of dat er iets leuks in mijn tijdlijn staat. Zeven van de tien posts waar ik doorheen scroll zijn grappige foto's, of geinige quotes/anekdotes van vrienden of familie, waar ik graag op reageer. Ik vind het simpelweg leuk om te weten wat mijn dierbaren meemaken, daarom zit men op Facebook, toch? En drie van de tien posts zijn nieuwsberichten die gedeeld zijn, en waar 300, 400 of wel 1000 mensen op hebben gereageerd. Normaal gesproken lees ik alleen het artikel -wanneer het mij aanspreekt- en laat ik de reacties voor wat ze zijn. En soms ben ik gewoon helaas iets te nieuwsgierig en open ik de reacties... waar ik na 1 minuut al weer spijt van heb. Waarom? Omdat de meeste reacties in mijn ogen eerlijk gezegd te ondoordacht, te respectloos of gewoon te dom voor woorden zijn.
Een voorbeeld. Gisteren zag ik een post van het AD over een 4-jarig meisje uit Amerika dat kanker heeft en met haar verpleger mocht trouwen. Bij het lezen van de titel dacht ik: "Ach, wat lief... hartverwarmend...". Helaas heb ik met mijn op dat moment non-actieve hersens de reacties geopend. En ja hoor, zelfs bij zo'n lief artikel -want dat was immers de intentie- hebben mensen de meest neerbuigende reacties geplaatst. Mensen brachten woorden zoals uithuwelijken en pedofilie ter ore (of oge in dit geval), waarvan ik niet begrijp hoe ze op die gedachtegang zijn gekomen; het meisje is doodziek en had als hartenwens dat ze zou trouwen met haar verpleger. Een droom die menig 4-jarig meisje heeft, maar dan niet met har verpleger, maar met papa, of broer, of mama...
Ander voorbeeld. De laatste tijd is de politie negatief in beeld (en bedankt, media) en sommige mensen vinden het hilarisch om zichzelf te laten filmen door een vriend terwijl ze een of meerdere agenten uitkafferen, bedreigen en uitlokken. Nu verbaast het mij bij voorbaat al dat dit soort berichten honderden reacties krijgen, maar het niveau van de meeste reageerders is toch wel erg beneden peil. Elkaar persoonlijk aanvallen wanneer iemand het niet eens is met jouw mening, en hier dan ook nog uren over doorzagen.
Ik kan nu eerlijk gezegd wel uren doorgaan met klagen hierover en nog meer voorbeelden noemen, maar ik weet dat dat geen nut heeft. Ik heb gewoon mijn mening, net als iedereen, en ik vind het niveau van menselijkheid op social media soms gewoon heel erg ver te zoeken (en dan niet te spreken over de grammatica!! Nee, dat wordt een andere blog...). Het is social media, geen asocial media, reageer niet zo op elkaar alsof iedereen onwetend is en jij het beter weet dan de rest. Hou je online ook aan je normen en waarden zoals je die ook in je dagelijks leven hanteert. Ik doe dat in ieder geval wel, want dat zou jij van mij toch ook verlangen?
Facebook, Twitter, Instagram, wie heeft er tegenwoordig geen account bij minimaal een van deze drie media? Zo ben ik ook een fervent social media user; ik "check" dagelijks wel even of ik iets grappigs kan posten, of dat er iets leuks in mijn tijdlijn staat. Zeven van de tien posts waar ik doorheen scroll zijn grappige foto's, of geinige quotes/anekdotes van vrienden of familie, waar ik graag op reageer. Ik vind het simpelweg leuk om te weten wat mijn dierbaren meemaken, daarom zit men op Facebook, toch? En drie van de tien posts zijn nieuwsberichten die gedeeld zijn, en waar 300, 400 of wel 1000 mensen op hebben gereageerd. Normaal gesproken lees ik alleen het artikel -wanneer het mij aanspreekt- en laat ik de reacties voor wat ze zijn. En soms ben ik gewoon helaas iets te nieuwsgierig en open ik de reacties... waar ik na 1 minuut al weer spijt van heb. Waarom? Omdat de meeste reacties in mijn ogen eerlijk gezegd te ondoordacht, te respectloos of gewoon te dom voor woorden zijn.
Een voorbeeld. Gisteren zag ik een post van het AD over een 4-jarig meisje uit Amerika dat kanker heeft en met haar verpleger mocht trouwen. Bij het lezen van de titel dacht ik: "Ach, wat lief... hartverwarmend...". Helaas heb ik met mijn op dat moment non-actieve hersens de reacties geopend. En ja hoor, zelfs bij zo'n lief artikel -want dat was immers de intentie- hebben mensen de meest neerbuigende reacties geplaatst. Mensen brachten woorden zoals uithuwelijken en pedofilie ter ore (of oge in dit geval), waarvan ik niet begrijp hoe ze op die gedachtegang zijn gekomen; het meisje is doodziek en had als hartenwens dat ze zou trouwen met haar verpleger. Een droom die menig 4-jarig meisje heeft, maar dan niet met har verpleger, maar met papa, of broer, of mama...
Ander voorbeeld. De laatste tijd is de politie negatief in beeld (en bedankt, media) en sommige mensen vinden het hilarisch om zichzelf te laten filmen door een vriend terwijl ze een of meerdere agenten uitkafferen, bedreigen en uitlokken. Nu verbaast het mij bij voorbaat al dat dit soort berichten honderden reacties krijgen, maar het niveau van de meeste reageerders is toch wel erg beneden peil. Elkaar persoonlijk aanvallen wanneer iemand het niet eens is met jouw mening, en hier dan ook nog uren over doorzagen.
Ik kan nu eerlijk gezegd wel uren doorgaan met klagen hierover en nog meer voorbeelden noemen, maar ik weet dat dat geen nut heeft. Ik heb gewoon mijn mening, net als iedereen, en ik vind het niveau van menselijkheid op social media soms gewoon heel erg ver te zoeken (en dan niet te spreken over de grammatica!! Nee, dat wordt een andere blog...). Het is social media, geen asocial media, reageer niet zo op elkaar alsof iedereen onwetend is en jij het beter weet dan de rest. Hou je online ook aan je normen en waarden zoals je die ook in je dagelijks leven hanteert. Ik doe dat in ieder geval wel, want dat zou jij van mij toch ook verlangen?