Het is alweer bijna 3 jaar geleden dat mijn allerliefste en ik met elkaar getrouwd zijn. En oh, wat was het een mooie dag...
Natuurlijk is je trouwdag -naast de geboorte van je kinderen- de mooiste dag van je leven, en bij mij was hij nóg mooier dan ik had durven dromen.
8:00 - Wouter en ik staan op. Hij gaat zo naar het huis van zijn beste vriend om zich aan te kleden en voor te bereiden, en ik ontvang thuis de visagiste, en moet om 10 uur bij de kapper zijn. We drinken samen een bak koffie, en ondertussen komen mijn beste vriendin Mieke (c.q. weddingplanner, c.q. ceremoniemeester, c.q. getuige) , de vriendin van Wouter zijn beste vriend Miranda, mijn moeder en de visagiste bij ons aan. Eerst wordt mijn make-up gedaan.
Wouter en ik zeggen elkaar gedag; we zien elkaar pas over 3 uur weer. Wat spannend! Maar ik heb het te druk met van alles, dus we geven elkaar een kus en hij gaat weg. Zo, rust in de tent. Nu worden mijn moeder en Miranda onder handen genomen door de visagiste, wat zijn ze mooi! Nog even een bak koffie, en hup naar de kapper. Wanneer ik weer thuis kom, komen mijn schoonouders op hetzelfde moment aan met Zoëy. De kleine meid was alleen zo op van de spanning, dat ze in slaap is gevallen in de auto. Even een emo-momentje, want zij is de reden dat ik graag wilde trouwen.
Natuurlijk is je trouwdag -naast de geboorte van je kinderen- de mooiste dag van je leven, en bij mij was hij nóg mooier dan ik had durven dromen.
8:00 - Wouter en ik staan op. Hij gaat zo naar het huis van zijn beste vriend om zich aan te kleden en voor te bereiden, en ik ontvang thuis de visagiste, en moet om 10 uur bij de kapper zijn. We drinken samen een bak koffie, en ondertussen komen mijn beste vriendin Mieke (c.q. weddingplanner, c.q. ceremoniemeester, c.q. getuige) , de vriendin van Wouter zijn beste vriend Miranda, mijn moeder en de visagiste bij ons aan. Eerst wordt mijn make-up gedaan.
Wouter en ik zeggen elkaar gedag; we zien elkaar pas over 3 uur weer. Wat spannend! Maar ik heb het te druk met van alles, dus we geven elkaar een kus en hij gaat weg. Zo, rust in de tent. Nu worden mijn moeder en Miranda onder handen genomen door de visagiste, wat zijn ze mooi! Nog even een bak koffie, en hup naar de kapper. Wanneer ik weer thuis kom, komen mijn schoonouders op hetzelfde moment aan met Zoëy. De kleine meid was alleen zo op van de spanning, dat ze in slaap is gevallen in de auto. Even een emo-momentje, want zij is de reden dat ik graag wilde trouwen.
Ik draag haar naar binnen, en in de tussentijd wordt het drukker en drukker in huis. En hoe drukker -en gezelliger- het is, hoe zenuwachtiger ik word. De prosecco gaat al snel open, en dan is het toch echt tijd om om te kleden. Ik ga naar boven met mijn moeder, mijn schoonmoeder, Mieke en Zoëy. Eerst kleden we de kleine meid om, en ondanks dat ze nog maar half wakker is, vindt ze het hartstikke leuk om haar mooie jurk aan te hebben. Wat een prinsesje...! Mijn glas wordt aangevuld met bubbels, en nu moet ik er aan geloven. Ik stap in mijn trouwjurk, en ze ritsen hem dicht. Er zitten ongeveer 1000 sierknoopjes aan, en ik merk dat mijn moeder en schoonmoeder ook zenuwachtig zijn, want ze hebben moeite om ze dicht te maken. Gelukkig hebben we nog genoeg tijd, dus ik wacht rustig af... Ik ben vrij traditioneel, en daarom krijg ik "something old" (een broche van mijn schoonmoeder haar oma), "something new" (mijn jurk), "something borrowed" (van mijn moeder krijg ik de trouwring van mijn vader), en "something blue" ( een blauwe jarretel van Mieke).
En dan ben ik klaar. Nu moet ik wachten tot de deurbel gaat en Wouter mij zal "ophalen". Langzaamaan gaan Mieke, mijn moeder, mijn schoonmoeder naar beneden, en lijkt de tijd steeds slomer te gaan. Maar dan gaat de deurbel. Ik hoor het beneden ineens stil worden. Ik loop langzaam de trap af, open de deur, en zie daar de meest mooie man staan die ik ooit heb gezien. We kijken elkaar aan, hij loopt op me af, en we geven elkaar een kus. Hij geeft mij het boeket, en zegt dat hij me beeldschoon vindt. Ik kus hem nog, en pink weer een traantje weg. Dan gaan we samen naar binnen, en laten we ons zien aan de entourage in huis. Iedereen klapt, en Zoëy rent op ons af. We eten nog een broodje met z'n allen, drinken nog wat koffie -lees: bubbels-, en wanneer de limousine aan komt rijden, is het tijd om te vertrekken naar Haarlem.
Onze huwelijksvoltrekking zou plaatsvinden in de Gravenzaal in Haarlem, aan de Grote Markt. Het is grootser en mooier dan ik had verwacht, en we werden begeleid door een fantastische ambtenaar. Zoals ik al zei, ik ben vrij traditioneel, en ik mijn grootste wens was om door mijn vader weggegeven te worden. Maar papa is er niet meer. En wie zou het dan beter in zijn plaats kunnen doen dan mijn broer? Precies! Mijn broer en ik werden naar de trap begeleid, en daar kregen we instructies hoe en wanneer we moesten lopen. De muziek ging aan, en mijn broer bood mij zijn arm aan. Ik haakte in, en samen liepen we de trap af. Daar zag ik Wouter staan wachten op ons, en mijn broer gaf mijn hand aan Wouter, en liep naar zijn zitplaats. Nu ging het echt beginnen, en we liepen samen naar voren. Onze trouwambtenaar was vreselijk lief, met ons kennismakingsgesprek werden we al met open armen ontvangen, en dat was op dit moment niet anders. Ze vertelde over hoe we elkaar kenden, wat we hadden meegemaakt, en ze noemde ook heel even mijn vader. Op die manier was hij er toch even bij. Na de toespraak mochten we elkaar de rechterhand geven en werd ons beiden gevraagd of we elkaar als echtgeno(o)t(e) wilden nemen. Beiden zeiden we volmondig ja, en mochten de getuigen tekenen. Nu was het officieel; wij zijn nu meneer en mevrouw Aalders.
Na wat foto's te hebben gemaakt in het hofje achter de Gravenzaal gingen we richting de feestlocatie waar we eerst een diner hadden met onze familie en beste vrienden. Het buffet was behoorlijk chique en uitgebreid en naar wat ik heb vernomen heeft iedereen heerlijk gegeten. Tijdens het hoofdgerecht werden Wouter en ik verrast met een prachtig cadeau; ze hebben een fotoboek gemaakt met foto's van ons als kleine kinderen tot aan foto's van ons als ouders. Heel ontroerend om alle verhalen te lezen van onze ouders en onze vrienden, en soms beschamend om die oude foto's te zien. Nu was het mijn beurt om Wouter en de gasten te verrassen. Ik had stiekem een speech voorbereid, en hierin bedankte ik onze moeders voor het grootbrengen van ons en het maken tot de personen die we nu zijn, en onze getuigen die altijd voor ons klaar stonden en ons veel plezier in het leven gaven. Uiteraard hield ik het niet droog -zelfs tijdens het oefenen met Mieke niet-, maar ik heb alles kunnen zeggen wat ik wilde zeggen. En het belangrijkste was ik heb gezegd; Bedankt, Wouter, voor het houden van mij om wie ik ben en mij het gevoel te geven dat ik een echte vrouw ben, en dat ik vanaf nu zijn naam mag dragen.
Het eten was geslaagd, de wijntjes en biertjes begonnen langzaam te vloeien, en de avondgasten arriveerden. Op de achtergrond stond wat gezellige muziek op, en toen werd er aangekondigd dat het tijd was voor onze eerste dans. We hebben lang nagedacht over welk nummer we hiervoor wilden, want tja, de meeste nummers waren zo zoetsappig (en daar houdt mijn allerliefste niet zo van), maar bij het horen van Love On Top van Beyoncé wisten we direct dat dít onze openingsdans moest worden! Even hierna begonnen de mensen ook te dansen, en toen de zangeres haar entree maakte... barstte het feest ècht goed los! Wat een mooie, ruwe stem, en wat een aura!
Ze danste en zong de hele ruimte door, maakte er één groot feest van, en zelfs Zoëy kreeg geen genoeg van haar -mijn kleine meid heeft doorgedanst tot maar liefst half elf 's avonds. Mijn man en ik zijn om 12 uur naar huis vertrokken, waar we ons huis versierd aantroffen. Overal ballonnen en slingers met "Just Married". Samen hebben we nog nagepraat over de dag, zijn we in elkaars armen in slaap gevallen en de volgende ochtend werd ik voor het eerst wakker als mevrouw Aalders...
Ja, onze bruiloft was zeker een dag om nooit te vergeten. Terwijl we eerst bedachten om het klein en simpel te houden, is het uitgegroeid tot een bruiloft die ik in mijn wildste dromen nooit had verwacht. En dit mooie feestje, de mooie ceremonie en deze mooie dag in zijn geheel behoort tot één van mijn aller- aller- allermooiste momenten.
Ze danste en zong de hele ruimte door, maakte er één groot feest van, en zelfs Zoëy kreeg geen genoeg van haar -mijn kleine meid heeft doorgedanst tot maar liefst half elf 's avonds. Mijn man en ik zijn om 12 uur naar huis vertrokken, waar we ons huis versierd aantroffen. Overal ballonnen en slingers met "Just Married". Samen hebben we nog nagepraat over de dag, zijn we in elkaars armen in slaap gevallen en de volgende ochtend werd ik voor het eerst wakker als mevrouw Aalders...
Ja, onze bruiloft was zeker een dag om nooit te vergeten. Terwijl we eerst bedachten om het klein en simpel te houden, is het uitgegroeid tot een bruiloft die ik in mijn wildste dromen nooit had verwacht. En dit mooie feestje, de mooie ceremonie en deze mooie dag in zijn geheel behoort tot één van mijn aller- aller- allermooiste momenten.